ตัวยาตรง
ได้แก่ ขี้เหล็ก (แก่น) โคคลาน (เถา) แจง (ราก) เถาเมื่อย (เถา) เถาวัลย์เปรียง (เถา) เถาเอ็นอ่อน (เถา) มะคําไก่ (ราก) รางแดง (เถาและราก) แส้ม้าทะลาย (เถา)
ตัวยาช่วย
ได้แก่ กรรณิการ์ (ราก) กระเทียม (หัว) กระพังโหม (ต้น) กะทือ (เหง้า) กะเพราขาว (ใบ) กะเพราแดง (ใบ) กานพลู (ดอก) กําจัด (เปลือกผล) กําลังช้างสาร (เนื้อไม้) กําลังวัวเถลิง (เนื้อไม้) กําลังเสือโคร่ง (เปลือกต้น) กําลังหนุมาน (เนื้อไม้) กุ่มน้ํา (เปลือกต้น) กุ่มบก (เปลือกต้น) เกลือสมุทร เกลือสินเธาว์ โกฐน้ําเต้า (เหง้า) ขมิ้นชัน (เหง้า) ขมิ้นอ้อย (เหง้า) ข่า (เหง้า) ข่าต้น (เนื้อไม้) ข่าลิง (เหง้า) ขิง (เหง้า) ขี้เหล็ก (ดอก) คูน (เนื้อในฝักแก่) จันทน์เทศ (รกหรือเมล็ด) เจตพังคี (ราก) ช้าพลู (ราก) ชุมเห็ดเทศ (ใบหรือดอก) ดีเกลือ ดีปลี (ผล) ตองแตก (ราก) เทพทาโร (เปลือกต้นหรือเนื้อไม้) เทียนขาว เทียนข้าวเปลือก เทียนดํา เทียนแดง เทียนตาตั๊กแตน เทียนเยาวพาณี เทียนสัตตบุษย์ เปราะป่า (หัว) เปราะหอม (หัว) เปล้าน้อย (ใบ) เปล้าใหญ่ (ใบ) ผักชีลา (ผล) ผักชีล้อม (ผล) ผักแพวแดง (ต้น) แฝกหอม (ราก) พริกไทย (เมล็ดหรือผล) พริกหอม (ผล) พริกหาง (ผล) มะกา (ใบ) มะขามแขก (ใบหรือฝัก) มะขามเปียก (เนื้อในฝัก) ยาดํา เร่ว (เมล็ดหรือผล) สมอดีงู (ผล) สมอเทศ (เนื้อผล) สมอไทย (เนื้อผล) สมุลแว้ง (เปลือกต้น) สะค้าน (เถาหรือผล) สายน้ําผึ้ง (เถา) หม่อน (กิ่ง) หัสคุณเทศ (ต้น) แห้วหมู (หัว) อบเชย (เปลือกต้น)
โดยสูตรส่วนประกอบ วิธีทํา สรรพคุณ ขนาดรับประทาน และขนาดบรรจุ ต้องได้รับความเห็นชอบจากสํานักงานคณะกรรมการอาหารและยา
