ตัวยาตรง
ได้แก่ กระลําพัก (จากแก่นสลัดได) กฤษณา (เนื้อไม้) เกล็ดสะระแหน่ ขอนดอก (จากแก่นพิกุล) จันทน์ชะมด (แก่น) จันทน์เทศ (แก่น) จันทน์หอม (เนื้อไม้) ชะมดเช็ด (เมือกหรือไข จากต่อมกลิ่น) ชะลูด (เปลือก) เทียนขาว เทียนข้าวเปลือก เทียนดํา เทียนแดง เทียนตาตั๊กแตน บัวหลวง (เกสร) บุนนาค (ดอก) เปราะหอม (หัว) แฝกหอม (ราก) พิกุล (ดอก) พิมเสน พิมเสนต้น (ใบ) มะกรูด (ผิวผล) มะงั่ว (ผิวผล) มะนาว (ผิวผล) มะลิ (ดอก) ส้มเขียวหวาน (ผิวผล) ส้มจีน (ผิวผล) ส้มซ่า (ผิวผล) ส้มตะรังกะนู (ผิวผล) ส้มมือ (ผิวผล) ส้มโอ (ผิวผล) สมุลแว้ง (เปลือกต้น) สารภี (ดอก) หญ้าฝรั่น (เกสรตัวเมีย) อบเชย (เปลือกต้น)
ตัวยาช่วย
ได้แก่ กระดังงาไทย (ดอก) กระทิง (ดอก) การบูร โกฐเขมา โกฐจุฬาลัมพา โกฐเชียง โกฐสอ โกฐหัวบัว จําปา (ดอก) จําปี (ดอก) ลําเจียก (ดอก) ลําดวน (ดอก)
โดยสูตรส่วนประกอบ วิธีทํา สรรพคุณ ขนาดการใช้ และขนาดบรรจุ ต้องได้รับความเห็นชอบจากสํานักงานคณะกรรมการอาหารและยา
